Zespół Szkół w Pawłosiowie

HISTORIA SZKOŁY

"Gmina Pawłosiów przekonawszy się, iż tylko przez oświatę można dojść do dobrobytu, postanowiła założyć u siebie szkołę. Postanowieniu zatem stało się zadość. Oto w roku 1866 zakupiła dom na ten cel i zobowiązała się zrobić w nim szkołę….”

Taki oto zapis istnieje w Kronice Szkoły i każe sądzić, że taki był początek szkolnictwa w Pawłosiowie. W 1875 roku budynek szkolny okazał się zbyt mały dla uczniów dlatego zdecydowano się na jego rozbudowę. Przy tej okazji założono także ogród, w którym uczniowie mogli uczyć się ogrodnictwa.
W 1892 roku Pawłosiów nawiedziła epidemia cholery. W wyniku zachorowania na tą chorobę zmarło pięcioro dzieci z tutejszej szkoły.
8 stycznia 1897 roku szkołę w Pawłosiowie wizytował inspektor szkolny Julian Nowakowski. Wg jego relacji ogólny stan szkoły był dobry ale sam budynek okazał się być zbyt małym dla stale rosnącej liczby uczniów. W lecie tegoż roku powstał Komitet Budowy Szkoły, którego przewodniczącym został Stanisław hr. Siemieński. W 1898 roku powstał więc nowoczesny, murowany budynek wybudowany z przeznaczeniem pod szkołę. W roku 1898 w zimie nastąpiło uroczyste nadanie Szkole imienia Wieszcza Narodowego Adama Mickiewicza. Budynek ten służył młodzieży w Pawłosiowie przez blisko 100 lat do roku 1994.

Już wówczas szkoła była liczącą się placówką oświatową, która liczyła ok. 260 uczniów co jak na owe czasy było pokaźną liczbą. Na przełomie XIX i XX wieku szkoła prowadziła trzyletni kurs edukacyjny oraz czteroletni kurs rolniczy. Sytuacja zmieniła się po roku 1918, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości kiedy to wprowadzony został ujednolicony system edukacyjny II Rzeczypospolitej.

W latach 1939- 1944 nauka w szkole w Pawłosiowie odbywała się dorywczo ponieważ na terenie obiektu stacjonowały wojska niemieckiego okupanta. W lipcu 1943 roku na przyległym do szkolnego budynku dziedzińcu Gestapo rozstrzelało tutejszą rodzinę Czerwonków za ukrywanie Żydów.

Na uwagę zasługuje fakt, iż miejscowa ludność przed wkroczeniem Niemców zdołała ukryć i przechować przez całą okupację zbiory biblioteki szkolnej.
27 sierpnia 1944 roku Niemcy opuścili zabudowania szkolne uciekając przed ofensywą Armii Czerwonej. Niestety szybko okazało się, że jednego okupanta zastąpił drugi. Szkoła zajęta została przez oficerów AC. Kierownik szkoły A. Nowak został aresztowany przez NKWD i wywieziony w głąb ZSRR.
Na przełomie 1944 i 1945 roku powstaje w szkole hufiec ZHP oraz placówka PCK. W latach 60. XX wieku w Pawłosiowie przeprowadzono elektryfikację, dzięki czemu prąd doprowadzono także do szkoły. W 1977 roku utworzono w Pawłosiowie parafię dzięki czemu tutejsze dzieci i młodzież zaczęły uczęszczać na naukę religii na terenie swojej miejscowości.

31 maja 1985 roku część zabudowań szkolnych strawił pożar. Straty były bardzo duże. Dyrekcja wyznaczyła zastępcze lokale na przeprowadzenie zajęć. Bardzo szybko jednak dzięki ofiarności miejscowej ludności przystąpiono do remontu. Na czele komitetu odbudowy stanął ówczesny  proboszcz ks. Andrzej Chęć.
Pożar szkoły a także ciągle zwiększająca się liczba uczniów przyśpieszyła rozmowy o konieczności budowy nowego budynku szkolnego. W 1988 roku powstał Komitet na rzecz budowy nowej szkoły w Pawłosiowie. W tym też roku przystąpiono do pierwszych prac. Ostatecznie nowy, nowoczesny budynek szkolny został oddany do użytku w 1994 roku. Bardzo dużą rolę w procesie jego zagospodarowania oraz organizacji środków na jego budowę i wykończenie miała Dyrektor Szkoły pani mgr Maria Maziarek.

Obecnie w budynku szkolnym mieści się siedziba Zespołu Szkół w skład którego wchodzą oddziały przedszkolne, sześcioletnia szkoła podstawowa, trzyletnie gimnazjum, a także Szkoła Filialna w Kidałowicach.

Stary budynek szkolny został w 2006 roku wyburzony.

W roku 2000 otwarto nową salę gimnastyczną wraz z siłownią.

W 2007 roku zostały oddane do użytku dwa boiska do piłki ręcznej i do koszykówki.

W roku 2014 została przeprowadzona termomodernizacja szkoły. W ramach remontu wymieniono stolarkę okienną i drzwiową, docieplono ściany, położono nową elewację, przeprowadzono prace przy renowacji pokrycia dachowego z montażem instalacji solarnej c.w.u.a oraz wymieniono centralne ogrzewanie.